Maak het boek essentieel!

Wat een jaar was 2021!

Nee, ik ga het niet hebben over corona (ja ik heb het gehad, in milde vorm, verder gaat het goed, dank u). Over de ziekte worden al genoeg meningen geventileerd. Ik ben het eens met de critici die vinden dat een programma als OP1 de verwarring, moedeloosheid en polarisatie eerder aanwakkert dan dempt met feiten – ook weer een mening, ik geef het toe. 

Zandbak

Nee, persoonlijk werd ik vooral geraakt door de twee lock-downs waarin we werden opgesloten. Dit jaar moest het oogstjaar worden van mijn pennenvruchten, waarop ik de afgelopen jaren in stilte heb zitten zwoegen. Allereerst natuurlijk mijn boek over Lodewijk Asscher – uitgekomen in de stilte van februari. Wat een daverende klap had moeten opleveren, veroorzaakte het doffe geluid van een lekke bal in een zandbak. De boekhandels waren potdicht en – tot overmaat van ramp – vertrok de hoofdpersoon met stille trom van het politieke toneel. Daar had de schrijver natuurlijk nooit rekening mee gehouden! Goed, ik had uiteindelijk het boek in handen, wat voor een schrijver toch het hoogste goed is, maar niettemin…..

In stilte

Ik had nog een ijzer in het vuur: mijn boek over de familiebedrijven in de installatiebranche. Heel iets anders, maar minstens zo boeiend. Tien bedrijven waar niet zoals in de politiek vooral gesproken wordt over de wenselijkheid van een energietransitie, maar waar die transitie al begonnen is. Werk in uitvoering! Inspirerende bedrijven, waar van vader op zoon de durf en de wil om te innoveren wordt doorgegeven. Maar de presentatie ervan aan SER-voorzitter Mariette Hamer vond niet te midden van de geportretteerde families plaats, maar in stilte en online, omdat het virus ook dit door de war gooide. 

Essentieel

Zit nu aan het eind van dit jaar een gebroken schrijver bij de pakken neer? Zeker niet. Ik ben alweer aan een nieuw boek begonnen. Een heerlijk gevoel. Waar dat eindigt? Ik weet het niet, maar ik hoop alleen een ding: dat de boekhandels tegen die tijd nooit meer verplicht de deuren moeten sluiten. Laten we een voorbeeld nemen aan Duitsland. Ik was er onlangs (inderdaad, tegen het advies van de premier in, maar ‘naar eer en geweten’ was ik die oproep helemaal vergeten) en wat een genot: zonder 2G-bewijs mag iedereen daar de boekwinkel in. In ons buurland is een boek namelijk ‘essentieel’, net zo essentieel als eten en drinken. Zo hoort het! 

Dus mijn wens voor 2022, tevens een oproep aan dit kabinet met ‘nieuw elan’: hou als het onverhoopt weer mis mag gaan, net als het Kruitvat en Albert Heijn, ook de plaatselijke boekhandel open! En sluit dan het programma OP1! Gewoon lekker gaan lezen, dat is echt beter voor de mentale gezondheid.

Dan wordt 2022 best wel een mooi jaar. Voor schrijvers en lezers. Ik wens u een gelukkig, corona-vrij jaar toe!