Skip to content

Voorbij de vanzelfsprekendheid

Weet u het nog? We zouden van alles meenemen uit de coronacrisis als het eenmaal weer beter zou gaan? Ik zelf was er ook van overtuigd, in die dagen waarin alles opeens anders was geworden. Stille straten, geen jachtige afspraken meer en ‘moetjes’ omdat we van alles mee wilden maken. De rustige avonden thuis bevielen wel. Dan gaan we toch niet met de auto, trein of het vliegtuig? En missen we dat nou, al die evenementen en ‘leuke activiteiten’. Een goed boek en een spelletje was net zo zinvol. En wat was de Amsterdamse rosse buurt van een macabere schoonheid zonder de drommen toeristen.

Natuurlijk was er de angst en elke avond de nieuwe cijfers in het NOS Journaal, de frontberichten vanuit de ziekenhuizen en de angst dat de IC-afdelingen op een dag vol zouden zijn. Maar we zagen opeens dat het kabinet de leiding nam, dat de gezondheidszorg uitmuntend was, dat mensen opeens niet zo individualistisch waren, maar solidair bleken te zijn. Wat waren veel mensen opeens creatief in het helpen van elkaar! De zachte krachten kwamen los in de harde samenleving die Nederland leek te zijn. Wat een mooie winst bij zoiets vreselijks.

Het lijkt alweer eeuwen geleden. De files op de weg zijn op sommige plekken alweer langer dan voor corona. De advertenties van reisorganisaties proberen ons te verleiden toch maar weer naar Griekenland te vliegen. Er zijn zelfs (verboden) demonstraties van personen die de anderhalvemetersamenleving puur bedrog vinden en COVID19 een verzinsel van de staat. Is er dan niets om vast te houden uit deze bizarre, maar ook bijzondere maanden?

Fietsend door de stad op deze typisch Hollandse zomeravond (net iets te fris en te nat) schoot het me opeens te binnen. Ook al gaan we weer terug naar het oude normaal, het besef is wel doorgedrongen dat het leven dat we leiden niet vanzelfsprekend is. Dat het opeens met een klap kan ophouden. Dat ons jachtige bestaan opeens kan stilvallen. Dat we kwetsbaar zijn en moeten genieten van alles wat goed gaat. Dat het opeens anders kan zijn. De vanzelfsprekendheid voorbij. Is dat iets om vast te houden?

Dit bericht heeft 1 reactie

Laat een reactie achter bij Boot- KooijReactie annuleren

Back To Top