Bubbel

Ik dacht dat ik modern was: ongebonden, geïndividualiseerd en zelfstandig. Een vrijgevochten Amsterdammer, dicht bij de tijdgeest en niet in een hokje te vangen. Maar vlak voor Kerst, tegen het einde van het jaar, is er iets gebeurd waardoor ik toch ga twijfelen.

Ik blijk in een behoorlijke ‘bubbel’ te zitten, zoals dat tegenwoordig heet. Dat betekent dat je tussen veel gelijkgestemden bivakkeert. Vroeger noemden we dat een ‘zuil’. Ga maar na: gestudeerd aan de Vrije Universiteit (opgericht door de gereformeerde Abraham Kuyper), gepromoveerd bij het Historisch Documentatiecentrum voor het Protestantisme (1800-heden), op een partijleider van de ARP. In mijn studententijd gewerkt als parlementair medewerker van een CDA-Kamerlid (wijlen Helmer Koetje). In de journalistiek terecht gekomen en werkzaam geweest als verslaggever bij de NCRV en columns geschreven voor de NCRV-gids. Sinds dit jaar parttime werkzaam bij de Protestantse Kerk. Kan het nog ‘erger’? Ja, alleen dagblad Trouw ontbrak nog. Tot deze week.

Volgend jaar bestaat de voormalige verzetskrant 75 jaar. Reden om na het feest in Amsterdam het land in te toeren, naar de lezers toe. Op een tiental avonden zullen redacteuren, columnisten en gasten spreken over de krant en actuele onderwerpen. Door hoofdredacteur Cees van der Laan ben ik gevraagd die avonden te leiden als gastheer/moderator. Een ontzettend leuke klus. De cirkel is rond, veel meer valt er niet te doen voor een gereformeerde jongen op het protestantse erf. Mijn ouders zouden trots zijn.

Gezegde Kerst en tot in het nieuwe jaar, want ik ga op reis. Even uit de bubbel, ook wel eens verfrissend.